کد مطلب:315130 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:181
اباالفضل - چشم فرزندم را از شما می خواهم
جناب حجت الاسلام و المسلمین، خطیب توانا حاج سید مرتضی قزوینی در تاریخ 5 / 5 / 2003 میلادی بر فراز منبر در صحن مطهر حضرت امام حسین علیه السلام بعد از سرنگونی صدام كرامتی را از حضرت ابی الفضل العباس علیه السلام نقل نمود، خلاصه اش چنین است:
او گفت: در سال 1974 میلادی، هنگامی كه در كویت بودیم، فرزندم سید حسن به هنگام بازی با بچه ها، سنگ ریزه ای به چشمش اصابت كرد كه بینائیش را از دست داد. فوری او را به بیمارستان انتقال دادیم.
گروه پزشكی تصمیم گرفتند كه برای معالجه او چشمش را عمل كنند و گفتند: امكان دارد با عمل جراحی خوب شود.
از این رو اگر عمل شود باید با ضمانت خودم باشد. من طاقت نداشتم. بنابراین با خویشان خود در كربلا تماس تلفنی گرفتم و جریان را برای آنها گفتم و از آنها خواستم كه به حرم مطهر ابی الفضل العباس علیه السلام بروند و از حضرتش طلب شفا نمایند. پس از آن موافقت خود را با عمل جراحی اعلام نمودم.
[ صفحه 358]
عمل جراحی، به خوبی انجام شد، پس از مدتی روی چشم را باز نمودند، دیدند عمل جراحی صد در صد نتیجه بخش بود. و پسربچه می بیند و بهتر از قبل می بیند و پزشك ها دچار شگفت شدند.
پزشكان و جراحان معالج از من پرسیدند؛ سید چه كردی؟
گفتم: به بستگانم در كربلا گفتم: بروید و از حضرت اباالفضل علیه السلام شفا طلب كنید. مادرش نیز با پای برهنه و با دل شكسته به حرم رفت و دست به ضریح انداخت و عرضه داشت: اباالفضل! چشم فرزندم را از شما می خواهم، و مردم و زوار نیز دعا نمودند و خداوند هم لطف كرد. و پسرم را به بركت حضرت اباالفضل العباس علیه السلام شفا داد.
او گفت: در سال 1974 میلادی، هنگامی كه در كویت بودیم، فرزندم سید حسن به هنگام بازی با بچه ها، سنگ ریزه ای به چشمش اصابت كرد كه بینائیش را از دست داد. فوری او را به بیمارستان انتقال دادیم.
گروه پزشكی تصمیم گرفتند كه برای معالجه او چشمش را عمل كنند و گفتند: امكان دارد با عمل جراحی خوب شود.
از این رو اگر عمل شود باید با ضمانت خودم باشد. من طاقت نداشتم. بنابراین با خویشان خود در كربلا تماس تلفنی گرفتم و جریان را برای آنها گفتم و از آنها خواستم كه به حرم مطهر ابی الفضل العباس علیه السلام بروند و از حضرتش طلب شفا نمایند. پس از آن موافقت خود را با عمل جراحی اعلام نمودم.
[ صفحه 358]
عمل جراحی، به خوبی انجام شد، پس از مدتی روی چشم را باز نمودند، دیدند عمل جراحی صد در صد نتیجه بخش بود. و پسربچه می بیند و بهتر از قبل می بیند و پزشك ها دچار شگفت شدند.
پزشكان و جراحان معالج از من پرسیدند؛ سید چه كردی؟
گفتم: به بستگانم در كربلا گفتم: بروید و از حضرت اباالفضل علیه السلام شفا طلب كنید. مادرش نیز با پای برهنه و با دل شكسته به حرم رفت و دست به ضریح انداخت و عرضه داشت: اباالفضل! چشم فرزندم را از شما می خواهم، و مردم و زوار نیز دعا نمودند و خداوند هم لطف كرد. و پسرم را به بركت حضرت اباالفضل العباس علیه السلام شفا داد.